Het 10 hectaren grote park van het Kasteel van Cormatin is in 1990 opnieuw aangelegd in de sfeer van de 17e eeuw. Het is een heerlijke kasteeltuin om in te wandelen en te genieten van de bloemperken, het labyrint van buxusplanten, de volière-belvedère, de bosschages, de moestuin en de waterpartijen.
De oorspronkelijke tuin uit 1620 is in 1785 veranderd in een Engelse tuin. In 1815, bij het dempen van de grachten verdween ook de Engelse tuin. Slechts enkele bomen hebben die operatie overleefd. Daaronder een drie eeuwen oude eikenboom, zeven moerascipressen, en de 130 lindebomen aan de lindelaan langs de rivier.
De huidige tuin gaat terug naar de Franse Renaissance stijl. Uitgangspunt was destijds dat de mens de natuur domineerde. Tuinen werden beheerst via een strak ontwerp en door ze goed te snoeien. De zorgvuldig uitgedachte lijnen, proporties, kleuren, planten en beelden drukten de positie van de mens uit.
In de 16e en 17e eeuw lieten Franse tuinarchitecten zich beïnvloeden door een Italiaans boek uit de 15e eeuw, Hypnerotomachia Poliphili. In dit boek komt de hoofdpersoon op zijn zoektocht naar wijsheid terecht bij vijf magische tuinen. De kasteeltuin van Cormatin volgt de uitgangspunten uit dit boek. Zo weerspiegelt de parterre het paradijs op aarde met Adam en Eva en de boom van de kennis van goed en kwaad. Het labyrint verwijst naar de beproevingen die, na de zondeval, mensen in hun leven moeten doorstaan. De volière-belvedère is de beloning voor degenen die moeilijkheden hebben overwonnen. De ineengestrengelde harten in de koepel drukken uit dat het paradijs wordt gevormd door de vereniging van zielen in de liefde van god.
Deze vertaling van de natuur moest mensen helpen om ook door hun innerlijke zelf te wandelen. De kasteeltuin van Cormatin is echter ook de moeite waard voor iedereen die zich wil beperken tot een meer aardse wandeling.
De kasteeltuin is van april tot medio november dagelijks open. Zie voor actuele tijden en toegangsprijzen de website van het kasteel.