Kathedraal Saint-Bénigne Dijon

De kathedraal van Dijon is gewijd aan de heilige Bénignus, een martelaar uit de 2^e eeuw. Het huidige gotische gebouw heeft meerdere voorgangers gehad. Rondom de sarcofaag van de heilige Bénignus werd in 535 een basiliek gebouwd en een abdij gesticht. De basiliek werd in 871 gerestaureerd.

In 990 werd de abdij van Cluny uitgenodigd om het monastieke leven in de Saint-Bénigne te vernieuwen en de Cluniacenzer liturgie in te voeren. In die periode werd een nieuwe abdijkerk gebouwd die meer dan 100 meter lang en 25 meter breed was. Ongeveer 80 monniken verhuisden vanuit Cluny naar de abdij in Dijon.

De nieuwe Saint-Bénigne, waarvan de bouw was beïnvloed door de Lombardische stijl, behoorde tot de mooiste en grootste Christelijke gebouwen van Frankrijk. Het was niet alleen een abdijkerk, maar ook een bestemming voor pelgrims die het graf van de heilige wilden bezoeken.

Bijzonder was het ronde bouwwerk, aan het einde van het koor, gewijd aan Sainte-Marie. Het was drie verdiepingen hoog. Wegens brand moest de Saint-Bénigne in de 13^e en 14^e eeuw worden herbouwd. De huidige kathedraal, in gotische stijl, dateert uit die periode. Het ronde deel, aan de oostzijde van de kerk, bleef toen behouden.

In 1792, tijdens de Franse revolutie, zijn de bovengrondse verdiepingen van dit ronde bouwwerk alsnog verloren gegaan. Het ondergrondse deel is wel bewaard gebleven en werd in de 19^e eeuw gerestaureerd. Vanwege werkzaamheden is deze Romaanse crypte momenteel gesloten.

De oude kloostergebouwen zijn grotendeels verdwenen. In de kapittelzaal en het scriptorium uit de 11^e eeuw en het daarboven gelegen slaapzaal uit de 13^e eeuw is nu het Archeologisch Museum gevestigd.