.jpg)
De circa 900 jaar oude basiliek van Vézelay, bovenop de eeuwige heuvel (“la colline éternelle”), dankt z’n bekendheid aan de relikwieën van Marie Magdalena. Daarnaast is het een prachtige bouwwerk dat, samen met de heuvel waarop het ligt, in 1979 tot UNESCO werelderfgoed werd verklaard.
Aanvankelijk stond er op de plek van de basiliek een kerk van een benedictijnerabdij die in 858 was gesticht door Badilo, een uit Cluny afkomstige monnik. Twee eeuwen later verklaarden de monniken dat Badilo destijds de relikwieën van Maria Magdalena had meegebracht naar Vézelay. Ook werden er wonderbaarlijke genezingen gemeld. Maria Magdalena was de eerste die het lege graf van Jezus ontdekte en hem zag na de opstanding.
Door de berichten over de relikwieën groeide Vézelay uit tot een druk pelgrimsoord. Aan het begin van de 12e eeuw werd er een nieuwe Romaanse abdijkerk gebouwd. Toen Saint-Maximim-la-Sainte-Baume in Zuid-Frankrijk, waar Maria Magdalena in de laatste decennia van haar leven zou hebben gewoond, ook claimde haar resten te hebben, nam de belangstelling voor Vézelay af. De monniken vertrokken in de 14e eeuw en hun klooster takelde af. In de crypte van de basiliek in Vézelay staat echter nog altijd een reliekkistje waarvan de inhoud wordt toegeschreven aan Maria Magdalena.
De prachtige basiliek van Vézelay is nog altijd een belangrijke halte voor de pelgrims vanuit het noorden. Tevens is dit het vertrekpunt voor de pelgrimsroutes naar Santiago de Compostella (1.700 kilometer), naar Assisi (1.500 kilometer) en naar Autun (178 kilometer). Maria Magdalena is de heilige aan wie men bescherming en moed vraagt voor een zware tocht of een spirituele reis. In 1146 werd vanuit Vézelay opgeroepen tot de tweede kruistocht en in 1189 was dit het vertrekpunt voor de derde kruistocht.
De bouw van de kerk in de 12e eeuw is begonnen in Romaanse stijl, maar ging na verloop van tijd verder in gotische stijl. Het timpaan, de sculptuur boven het middenportaal die de verkondiging van het geloof weergeeft, wordt gezien als een meesterwerk. Vanwege de ligging van de basiliek op de heuvel en de hoge vensters komt er veel licht binnen. Op 21 juni, bij de zonnewende, is het er altijd extra druk. Wanneer op die dag de zon z’n hoogste punt aan de hemel bereikt, vormt het licht dat via de vensters binnenkomt precies in het midden van de basiliek een pad naar het altaar; de weg van het licht. En op 21 december, bij de winterzonnewende, vallen de zonnestralen precies op de kapitelen.
De basiliek is gedurende het gehele jaar geopend van 8.00 tot 20.00 uur. Van dinsdag tot en met vrijdag is hij al om 7.00 uur ’s ochtends open.
