Kostuummuseum Avallon

Een bezoek aan het kostuummuseum, in het centrum van Avallon, is in elk opzicht een flinke stap terug in de tijd. Via een oude poort aan de straat, een smeedijzeren hek en een binnenplaats, komen bezoekers in de trappenhal van een 17^e-eeuws pand die (net als de andere ruimten van het museum) vol hangt met oude prenten en schilderijen.

Het gebouw was oorspronkelijk een jachthuis en werd later een religieuze jongensschool. Uit die tijd dateert ook de kapel aan het einde van één van de gangen. De zussen Agnès en Sylvie Carton kochten dit pand in Avallon toen ze begin jaren ’90 uit hun museumgebouw in Amiens waren gegroeid.

Hoewel haast elk plekje op de grond en aan de muur wordt benut, is hun collectie inmiddels ook veel te groot geworden voor de tien kamers die ze in Avallon beschikbaar hebben: in ruim een halve eeuw verzamelden ze meer dan 3.000 kledingstukken plus accessoires uit de periode van de 17^e tot en met de 20^e eeuw. Daaruit selecteren ze er jaarlijks zo’n 100 voor hun telkens wisselende expositie.

De tentoonstellingen worden ingericht aan de hand van een thema. Voor 2025 is dat de borduurkunst in de mode van de 18^e tot en met de 20^e eeuw. Geborduurde zakdoekjes en alfabet-borduurlappen ontbreken niet. Maar de blikvangers zijn natuurlijk de kledingstukken met broderie.

De benedenverdieping is gewijd aan de 18^e en 19^e eeuw met voor de dames bijvoorbeeld prachtige avondjurken zoals ze nog in historische films zijn te zien of japonnen met een faux cul (nep kont). Maar ook makkelijke katoenen gewaden voor in huis, geïnspireerd op de Griekse oudheid, of een jurk met hoedje om de tuin in te gaan en de huid te beschermen tegen de zon. De schoentjes konden fragiel zijn want in die tijd wandelden de dames niet over straat.

Bezoekers ontdekken er van alles wat in onbruik is geraakt. Zoals een hoedje dat de mannen binnenshuis droegen als het koud was en ze hun pruik hadden afgezet. Of de borsteltjes voor hun snor. En speelgoed kerkattributen waarmee de jongens priestertje konden spelen.

Op eerste etage, die de mooiste kamers heeft omdat het ooit de woonverdieping was, zijn kledingstukken vanaf het einde van de 19^e eeuw te zien. Onder andere uit de tijd van de Charleston, net na de tweede wereldoorlog en uit de jaren ’60. Aan het einde van de expositie is een kinderkamer ingericht.

De beide zussen leiden de bezoekers rond door het museum. Eén van hen spreekt Engels. Vooraf reserveren is niet nodig. Zie voor de actuele openingstijden en toegangsprijzen de website van het toeristenbureau.