Keramiekvallei

De Keramiekvallei lag tussen de valleien van de Dheune en de Bourbince, langs het Canal du Centre. In dit gebied was keramiek, naast de metaalindustrie en de mijnbouw, de derde industriële sector. Aan het begin van de 20^e eeuw waren er zo’n 40 keramiekfabrieken in de vallei. Ze produceerden op grote schaal aardewerk, faience, dakpannen, bakstenen en keramiek in alle soorten en maten.

De keramiekproductie kwam rond 1850 op in Creusot-Montceau dankzij de industrialisering en de uitvinding van de stoommachine. De oevers van het Canal du Centre boden veel voordelen voor deze nieuwe industrietak: een goede kleibodem die de belangrijkste grondstof kon leveren alsmede een spoorlijn om vanuit Blanzy de kolen voor de ovens aan te voeren en vervolgens de eindproducten te transporteren naar de klanten.

De periode tussen 1879 en 1920 was de bloeitijd voor de grote dakpannenfabrieken van Montchanin, Chagny en Écuisses, de tegelfabriek van Paray-le-Monial, en de aardwerkfabrieken van Digoin, Palinges en Pouilloux. Van de circa 40 keramiekbedrijven uit die tijd, zijn er nu nog vijf in bedrijf.

Door de concurrentie van nieuwe materialen verdween deze industrietak na 1940 uit de regio. Langs het Canal du Centre zijn nog de resten te zien uit die tijd. Veel gevels van huizen in de omliggende dorpen zijn gedecoreerd met keramiek en geglaceerd aardewerk. Het meest sprekende voorbeeld is de beroemde Vila Perrusson in Écuisses.

Bron: Creusot Montceau tourisme