Het kerkje L’Assomption de la Vierge (de tenhemelopneming van de Maagd) werd in de 12e eeuw net onder de top van een circa 600 meter hoge heuvel, de Butte de Suin, gebouwd. Sinds 1883 waakt een 4 meter hoog Mariabeeld over de aan haar gewijde plek.
Het Romaanse kerkje van Suin heeft een mooie klokkentoren. Hoewel het in de 19e eeuw met 10 meter werd verlengd, is het nog grotendeels in z’n oorspronkelijke staat. Binnen zijn enkele muurschilderingen te zien die tussen de 12e en de 18e eeuw werden gemaakt. Deze fresco’s werden in 1997 ontdekt bij de restauratie van het koor.
Bezoekers komen hier niet alleen voor het religieuze erfgoed, maar ook voor het uitzicht vanaf de top van de Butte de Suin. In de middeleeuwen verrees bovenop deze heuvel een kasteel dat tijdens de godsdienstoorlogen in de 16e eeuw werd vernietigd. Van het kasteel is alleen een muur bewaard gebleven. Eerder, in de Gallo-Romeinse tijd, was hier een tempel voor Mercurius. Nog verder terug in de geschiedenis hadden de Galliërs er een nederzetting. In Suin zijn Gallische munten teruggevonden.
Tijdens de tweede wereldoorlog bouwden de Duitsers twee uitkijktorens op de Butte de Suin. Eén ervan is nu ingericht als uitkijkpunt voor toeristen: bovenin staat een oriëntatietafel die verduidelijkt tot waar op heldere dagen het zicht reikt. In het westen ziet de top uit op de landelijke Charolais, in het noodwesten op de plaatsen Montceau-les-Mines en Mont-Saint-Vincent, in het noordoosten op de Chalonnaise, in het oosten op de Clunysois en in het zuiden op de uitlopers van de Beaujolais.
De blauwe stapstenen over top van de Butte de Suin duiden de grens aan tussen twee stroomgebieden. Die loopt grens gelijk met de bergkammen van de Charolais. Ten westen ervan worden neerslag en bronwater afgevoerd naar de Atlantische Oceaan en ten oosten ervan naar de Middellandse Zee.
Jaarlijks wordt, tijdens het Muziekfestival van de Charolais-Brionnais (eind juli), een concert in het kerkje georganiseerd. De heuveltop wordt ook gebruikt voor paragliding.